رومانسية

فكيف أنا عندك

______

يا أملى
فى الحياة و ما بعدها
و انى لأعلم ان أيامَ الحياةِ قليلُ

***
يا رجائى
يا بصيرتى
يا نور أيامى
أنا القلبُ الحزينُ الذى لم يفرح قط

الا حينما أفرحته
أنا النفسُ الوحيدُ التى لم تأنس قط

الا حينما آنسته
أنا العبدُ البعيدُ الذى لم يأمن قط

الا حينما قربته
أنا الضعيفُ الذى لا احد له

فكنت أنت أحده

******
انى نظرتُ الى الناسٍِ فى عينى

فلم ارى فى عينى الا انت
و تحسست كثيرَ الأحبابِ فى قلبى

فلم ارى فى قلبى الا أنت
و بصِرتُ الى الأشياء فى عقلى

فلم يعقل العقل الا انت

***
انت المعنى الذى تتلاشى عنده

عوالم الناس و معانى الأشياء
وأنت الذى اليك المنتهى و الآمال

و اليك الحب و الأشواق و أمل اللقاء
أنت معنىً اكبرُ من كلِ فهم
أنت حبٌ أسمى من كل كًلِم

*****
انى لن أسمو اليك
و لن أكون الا الضعيف الذليل

الكسير بين يديك

***
انى عبد فقير
مقامك يا سيدى عندى كبيير
فكيف انا عندك

أقوى من الحياه

تيجو نفهم الحياه؟؟؟
مضى وقت طويل ...و لم أكتب و كعادة كل من يكتب فانه دوما ما يشعر بحنين دائم للكتابة لأنها تصبح مع وقت متنفسه كلما ضاقت به الايام او فاضت بداخله المشاعر.
بنعيش فى الدنيا 20 سنة 40 سنة 60 سنة 70 سنه ...عمر صغير عمر كبير مش ده المهم
من خلال عمرى اللى عشته و يمكن تحديدا ال5 سنين الأخيرة اللى مرييت بيهم بصعاب كتييير و قدرلى ربنا فيها تغيير جذرى فى شخصيتى و اللى بعد ما خلصت و انتهت و مرت بسلام كعادة أى حاجة فى الدنيا انها فى الأخر بتخلص...أنظر اللآن نظرة من هو واقف على الشاطئ و بينظر للبحر الهادئ بعد سكون العاصفة اللى هوا كان موجود فى البحر اثناءها...نظرة المُسَلّم تماما ان البنى آدم عمره مبيعرف الخير ليه كان فين و ان ربنا عز و جل أعلى و أعلم و أجل و انه تعالى مدبر كونه و عارف بيديره ازاى ...بس بصيت لقيت انى مش عل الشط و لا حاجة و انى لسة موجودة فى جزيرة و الجزيرة فى قلب البحر ..و ان اللى فات مكنش عاصفة و لا حاجة دى كانت يا دوب هبه ريح خفيفة ....و ان قصر النظر و التسليم بمفاهيم معينة هوا اللى بيخلى البنى آدم مبعرفش يوزن الأمور وزنها الحقيقى ..
و اكتشف البنى آدم انه قدامه طريقين و انه علشان يعيش صح و يرتقى فى الحياه الحقيقية لازم يحاول يعدى البحر و يخوضه و و انه مهما البحر طال اوى و كان هوا نقطة جواه لازم يكون جواه يقين أنه أقوى من البحر..باتساعه و أعاصيره و زوابعه
او انه يكتفى انه يعيش على الجزيرة فى سلام و تفوته تجربة ...تجربة الحياه
الصورة اللى فاتت كانت تخيل مبسط أشد التبسيط عن الحياه اللى مختنرناش نعيش فيها و مخترناش نكون فيها بشر و لا ملايكة و لا شياطين و لا حتى حيوانات....و لكن مشيئة ربنا اللى هيا اعلم و احكم منا جميعا عفتنا من هذا الاختيار .....و سبتلنا اختيارات تانية
جوا كل بنى آدم فينا اتولد بالفطرة مفهوم الهدف و ان مينفعش يعيش من غير هدف حتى لو كان تافه حتى لو كان مبيتعداش خطط يومه بس
و اللى الواحد فهمه عن الحياه انها = دنيا + آخرة ..يعنى صفر+ الى ما لا نهاية
و ان مشيئه ربنا شاءت انه يتحدد مقام حياتك كلها " الأخرة" بناء على الصفر ده
"و ما هذه الحيوة الدنيا الا لهو و لعب و ان الدار الأخرة لهى الحيوان لو كانوا يعلمون"
و تركز فيما بعد مفهوم اكبر بأنك علشان تعيش الصفر ده لا زم عنيك تكون على الحياه الحقيقية حياه ما بعد الصفر باصص عليها بقلبك و شايف الدنيا بعقلك ..و ده من رحمه ربنا انه خلقلنا قلب و عقل علشان نعرف جوانا نحقق اتزان داخلى وانه برضه علشان تستحمل كل المشاكل والاحباطات و اوصاف كتيير للدنيا مقدرش أقولها لازم جوا قلبك تعشش الأخرة و تستربع جواك علشان تقدر تصبرك على أى شئ يصيبك
ولمده يعنى بقالها حبة حلويين ترسخ احساس مركب بالآخر ما بين دهشة من قصر النظر و عدم التفكير و شفقة و خوف..
دهشة من قصر النظر فى فهم مفهوم الدنيا و و لو جيت تتفرج على مسلسل حياة الناس حتلاقيه مطابق فى النقاط العريضة و مختلف فى الفروع ....الناس بتتولد و بعدين تتعلم و بعدين تكبر و تشتغل و تتجوز و تربى العيال و يفضل مأخوذ فيما بعد فى طاحونة الحياه .....و ينسى و يكتشف فى الاخر انه عدت الحياه من غير ميعيش الحياه أصلا ....او انه عاش جزء واحد من حياته و أدى بعض من مسؤولياته و ان فيه حاجات تانه غفل عنها و مدهاش حقها و هوا هنا حقق هدف واحد كان لازم يعمله و نسى الهدف التانى

فيه آيه بتقول " انا عرضنا الأمانة على السموات و الأرض و الجبال فأبين أن يحملنها و اشفقن منها و حملها الانسان انه كان ظلوما جهولا"...
و نظرتى للأمانة ..هيا الهدف الأكبر او الهدف العام الهدف الخاص بتحقيق منفعة عامة " الهدف اللى بيستطيع انه يحقق النهضة" ...و انه للأسف علشان قصر النظر ده حقق معظم الناس هدف واحد و نسوا أو تناسوا التانى فلقوا فى الآخر جواهم حتة فاضية عرف اليأس و الحزن و الاحساس بانعدام المعنى انهم يلاقوا مكان يسدوا الفراغ ده ..اللى المفروض كان يملاه الهدف الأكبر...و يلاقى الانسان مع الوقت انه بيفقد احساسه بوجود الذات لأن وجود الذات مرتبط بوجود الهدف
و فى ظل حياه الناس كتير بل يمكن أكتر الناس فى الأخر مش بتعرف تلاقى السعاده لأن السعادة عمرك محتلاقيها عل الجزيرة و ان كل الهرج و المرج و الزينة اللى عل الجزيرة دى قناع زائف مبيفهمش حقيقته الا اللى مبيليسوش و انه حتى اللى بيلبسه بيزغلل عينيه شويه و بعدين برضه يحس انه فيه حاجة نقصاه
" ان الله لا يظلم الناس شيئا و لكن الناس أنفسهم يظلمون "
البنى آدم هوا اللى بيظلم نفسه بالتلسيم بمفاهيم سائده و عادات متوارثة من غير ميفكر أو يتفكر فى كونها حقائق أو مجرد أقنعة تانية...و بيسيب نفسه تتعمق جواه المفاهيم دى و يقعد يدور على حاجات كتيير و فى الأخر يسال أنا كنت بدور على ايه و هل انا كنت عاوزه و لا لأ
حدى مثل
دايما دلوقتى معظم الناس بتدور عل السعادة و طريق الحياه و بتتصور ان السعادة ممكن تكون موجوده فى استقرار مادى عالى و مستوى مرتفع و عمل كويس و خلافه أو فى حب او اولاد او منصب أو.. او ..او...و بيبدأ البنى آدم بعد كده يرسم منحنى حياته بناء على انه شايف انه عايز يوصل لده و بننسى أن " الناسُ فيما يعشَقونَ مذاهبُ " و بننسى ان الحياه مش شوية قوالب احنا بنصب نفسنا جواها
و ان الحياه سبل كتيير و ان السعاده أنماط كتيير و ان الحاجات الى بتسعدنا مختلفة .. و انه ممكن اللى بيسعدك ميسعدنيش و العكس
التسليم الغريب بمفاهيم مكتسبة من اللى حوالينا أو اللى قبلنا رغم انه بشوية تفكر أكيد حتعرف توصل لمفهومك الخاص...اللى بيساعدك فى انك توصل لايه هوا هدفك الأكبر...فكرنى مع فارق التشبيه طبعا بس بتكلم فى الفكرة بالكفار
زمان لما كانوا بيرفضوا دعوة الرسل و يقولوا "إنا وجدنا آباءنا على أمة وإنا على آثارهم مقتدون"
و اللى احنا دلوقتى بنقول عليهم ازاى يسلموا بقيم و مفاهيم كده من غير ميفكروا فيها.. كان فين عقلهم ؟؟؟
و هوا ده اللى عاوزه أوصله
احنا
فيين
عقلنا؟؟؟
و ليه مصرين نسلم بكل المفاهيم اللى فيها منها الصح و منها الغلط و منها الناقص؟؟
و للحديث بقية ان كان فى العمر بقية ان شاء الله.

مناجاه

يسألونى عنك
فكيف أصفكَ و انت لا توصفُ و كيف أحيا و الشوقُ يزيدُ
يا قريبُ
طال البعادُ فعسى اللقاءُ قريبُ
يا من خلقتَ الحبَ وكنتَ أحبَ حبيبُ
أنت الرجاءُ و المقصدُ و نحن الداءُ وانتَ الطبيبُ
أظلمتِ الليالى علينا و انتَ السامعُ و المجيبُ
******
يا احدى ..يا صمدى ...يا حبيبى
لا أرى لى بدونك أهلٌ و لا أحبابْ
اعطى او لا تعطى
لا أبالى.. و كيف أبالى
فى الدنيا
قد استوى النعيمُ و العذابْ
يا من أحببتُ لقاؤه أحببْ لقائى و افتح لىَ الأبوابْ
و منَّ يا منانُ على عبدٍ
من عذابكَ
ليس له ساتراً و لا حجابْ
يا محييَّ و ممييتى و باعثى
من الترابِ بعدَ التراب
من لى الا أنتَ يومُ الحسابْ
أعوذ برحمتِكَ يا مليكى ألاّ تُيمِنَنى الكتابْ
طهِّر الروح يا خالقَ الروحِ و مالِكُها فالرُّوح ما تبقى
و هذه الأجسادُ للترابْ
****
يا مَن تعلم انى لا شئ و أعلمُ انا انكَ كل شئ
فبحقِِ كلِ شى كُنْ لى كلَ شئ

____________

و بعد الختام

أرجو منكم ان أعجبكم و لو بيت واحد ان تدعو به فى دعائكم

و لا تنسونا من صالح الدعاء

مصر التى

مصر التى

اليوم أحمل أوراقى و أقلامى
لأكتب عنك جميل أشعارى و الحانى

قصيدة للحب
عربدت فى تاريخ الأيام زمنا طويلا
و تناقلتها الأجيال و حملت
فى أحضان قلوبها حبا جميلا

حتى أتى جيل نساك
فصار حبك مستحيلا

أضاعك الأبناء ..أمى 00و لاموك
ثم ذهبوا يبحثون عن بديلا
أفسدوا ثم ضلوا فنسوا ثم ذهبوا
بلا هدف بلا عنوان بلا وطن بلا دليلا
********
يا صغارى ان حب الأوطان لمن لا يعرفه
لا يعرف الحساب لا يعرف العذاب و لا نكران الجميلا

وطننا حملنا بين جوانحه سنينا ..علمنا انه حين يقسوا علينا
انما يقوينا ..و قد يبكينا قليلا
******
ايها الراحلون
انها ليست أموالنا أولادنا ما يبقينا
انما هيا مبادئنا ..أوطاننا التى تحينا
تتركوها
فتحيون بلا حياه
و تموتون بلا موت
*******
مصراه لا تحزنى
انهم كالطير ترحل
حين تهب العواصف و تسوء الأجواء

فليتركك
الناس و الأولاد و الأشياء
الا انا
فليسخطوا
فليحملوك الأوزار و الأثقال و الأعباء
الا أنا

فلهم أنت وطن يعيشون فيه
أما انا فانت وطن يعيش في

تانية

من أكبر النعم اللى ربنا ادهالنا فى الكون ده نعمة النسيان ..طبعا منقدرش نختار ايه اللى نفتكره و ايه اللى ننساه و ده برضه من رحمة ربنا علشان متمحيش كل اللحظات التعيسة و المحرجة و المؤلمة و المرض و متفتركش غير اللحظات السعيدة بس و ساعتها الحياه فعلا ميبقلهاش طعم....بس على الأقل فيه حاجة اسمها التناسى و ده يعنى النسيان عن قصد تتجاهل جزء فى ذاكرتك نفسك يروووح بعيييد و ده بالظبط اللى بينطبق يا ولاد على سنة أولى " سنة الاكتئاب " بشهادة الجميع سنة اتعلمت فيها معانى الاكتئاب ..مكناش نلحق نخرج من اكتئاب نلاقى اخوه مستنينا ...مش حتكلم عنها خالص بحلوها و مرها و كآبتها
أوحش ما فيها اننا كنا أنا و البنات لسة مش كلنا أصحاب كنا منقسمين شلتين شلة مروة و مروة و ايمان و ايمان و شلة مها و هدى و رنا و هند و سارة أما مى فكانت شلة تالتة أصلا
سنة تانية
و من هنا بقى تبدأ الحكاوى دى السنة اللى ابتدينا نبقى أصحاب عن طريق صداقتى انا و رنا و مروة و ابتدينا نقعد الجروبين مع بعض و واحدة واحدة بقينا بنشتغل سوا و بدأت أيامنا الحلوة
أول خروجة لرنا معانا مروات و ايمانات رحنا بحرى ..الواد أحمد أخويا كان قبلها بيوم راح مع ماما و ركب مركب ..فأول موصلنا قلتلهم يلا نركب مركب " غيرة عيال بقى " و فعلا ركبنا مركب صغير و كانت حلوة جدا و مبسوطين على الآخر بعد كدة قلنا لعمو المراكبى يخلينا احنا نجدف و بقينا نبدل كل اتنين سوا فلما جه دورى انا و رنا نجدف لقينا المركب مش بتمشى و نقول نسرع و بكل ما اوتينا من قوة و برضة مفيش و لا حركة طب نحاول مرة كمان يلا بقوة جدا يعنى عنتر باشا ذات نفسة ميجيش 6 أصفار على اليمين جنبنا بس المرة دى بقى المركب ايه بقى ؟؟؟؟ فضلت واقفى برضه ..أبص لرنا أتارى .......اتارى .......أتارينا بنجدف عكس بعض ...عادى جدا ذكاء فى الأداء ..قوانين ديناميكا الاجسام كلمتها عمرها متنزل الأرض أبدا و منزلتش المرة دى برضه
و فى يوم تانى جاتلى رنا و مها علشان كنا بنعمال بحث من النت وأيامها كنا على قدنا اوى يعنى اخرنا نفتح جوجل و كان اهلى يومها رة البيت ف واحنا قاعدين بنشتغل حفيدة ابلة نظيرة اللى هوا انا يعنى قلت قال ايه اقوم اعمل غدا للعيال و كانت ماما عملاه اساسا و انا حسخنو و بوتاجزنا مفهوش اشعال ذاتى يعنى ..عملية متعبة و محتاجة تركيز بس معلش كرم الضيافة
ولعت النار وطيت عليها و رحت اشتغل و بعد شوية و أعنى بشوية دى حوالى ساعة الا ربع اشم ريحة دخان مها بصتلى " انتى حاطة حاجة على النار " انا " هه" ..طلعنا من الأوضة و ملقناش حاجة لأننا مشفناش حاجة من الدخان اللى كان مغرق الشقة تحسست الطريق لحد المطبخ طفيت النار و بس الحمد لله الأكل متحرقش هوا اتفحم بس و كلو طلع يجرى فتحنا شبابيك الشقة كلها علشان الدخان يطلع ماما جت باليل بعد الموضوع بحوالى 6 ساعات مثلا و شمت ريحة الدخان من عند السانسير و سألتنى " مروة هوا كان فيه حريقة فى المنطقة انهاردة" " يا ماما و الله ده انتى يا شيخة تحبى تكبرى المواضيع.. حريقة ايه بس كفانا الشر دى حاجة بسيطة بسيطة بسيطة متقلقيش ..حنرمى حاتين بس"
اول خروجة لينا كلنا رحنا بيتزا مينوش رشدى على البحر كانوا ايامها دايما بيشغلوا اغانى فيروز ..توحشنا و اكنا كالعادة بعدين خرجنا تقريبا على القلعة ..
بعد كده بقى ابتدينا نصنع فلوكلورنا الخاص فى الخروج و بقينا نخرج خروجات محترمة تليق بمعماريين بيصرفوا اللى وراهم و اللى قداهم و اللى قدام اللى قدامهم على الطباعة .اكتشفنا واحد بتاع كشرى اسمه انا ميدو بجنيه وده جنب مكرم كنا ناكل كششرى بعدين مكرم و ساعات العكس و بعدين نطلع على القلعة
اول مرة نطلع القلعة سوا دخلنا اللسان و قعدنا كتيير و شفنا الغروب و نطينا على الصخور و قعدنا لغاية قبل العشا بشوية كان يوم جمييل قوى بس كان ناقصه كباية شاى ......
السنة دى اتوفى والد سارة ربنا يكتبه الرحمة و المغفرة و يجعل قبره روضة من رياض الجنة و يجمعنا معاه فى الفردوس ان شاء الله ..و كانت اول حد يحصله فاجعة فينا و لكن كان رحمه الله انسان صالح و ظهرت له بشارات حسن الخاتمة ...وقفنا كلنا جنب سارة و ربنا صبرها و لله الحمد
فى يوم سارة ربنا يكرمها جمعتنا و كانت عاملة درس دين عندها فى البيت لداعية اسلامية اسمها ايمان و ده اول درس نحضره كلنا سوا و كان درس رائع لسة فاكراه برضه و جمعنا و قربنا لبعض اكتر
فى رمضان اتفقنا انا و ايمان حسن نصلى سوا ايمان قالتلى ان الجامع اللى جنبها فى سان ستيفانو بيصلى فيه شيخ صوته جمييل جدا اسمه الشيخ حاتم قلتلها و انا كمان جنبى واحد كويس و صوته حلو و اتفقنا اجرب عندها مرة و تجرب عندى مرة و رحنا اول يوم فى جامع الشيخ حاتم و صراحة فعلا كان ربنا يباركله صوته فى منتهى العذوبه و كان شجى جدا ...و من يومها اتفقنا نكمل هناك و كنا بناخد اخواتنا معانا و كتيير كنا بنتقابل مع رنا و سارة و هند و مها و ناس من الكلية كتييييير ..جو ايمانى بالناس اللى نعرفهم يا رب ربنا دايما يجمعنا فى الخير وابتدت ايامها المحبة تترسخ اكتر و اكتر
و جت ايام تبييض الكلية ..ايام عظيمة عظيمة عظيمة اهلنا كانوا بيتبروا مننا من المناظر اللى كنا بننزل بيها من البيت آخر صيحة ..كان ينفع نعمل ديفليه بلية فى الكلية ..صنفرة دهان معجنة شغل فى منتهى الرقة .....ايام جميلة جدا و الله و اتعلمنا فى حيطان و شبابيك و دواليب و بنشات الكلية و طلعنا فى الآخر 0.1 صنايعى
و جه الصيف و نزلنا تدريب و فى يوم رحنا فيله سارة فى العجمى قضينا خميس و جمعة و كنا جايبين اكل يكفى الناس الطبيعية 3 ايام و حيوانات الغابة يومين انما ناس زيينا يادوب يوم ....مستحيل اقدر احكى اليومين دول لأنهم اجمل من انهم يتحكوا ضحكنا و لعبنا و اتكلمنا و بعدين بليل كنا محضرين زى درس دينى بسيط حاجة كدة للروحانيات و كنا فى الجنينة ساعتها و طلعت لنا حشرة من حشرات الزرع تصرفنا بكل شجاعة و منطق و سبنالها الجنينة و دخلنا جوة .. جوة بقة كان فيه اييه ناموس فبرضه تصرفنا بكل حكمة و تفانى و طلعنا السطوح و يومها فضلنا سهرانين للصبح و قعدنا نتامل النجوم و نغنى و شفنا الشروق و طلعنا على البحر ...ياه الحمد لله ان ربنا سابلنا الذكريات
و مع هلول شهر 8 هلت خطوبة ايمان حسنو كانت اول فرحتنا ...نزلنا كلنا معايها يوم شرا الفستان و فضلنا نلف اسكندرية على المحلات من الصبح لغاية المغرب تقريبا بس الحمد لله مجهودنا جه بفايده و اشترينا كرواسون و عصير " مكنش فيه شاى "
قبل خطوبة ايمتن رحنا نجهز معاها البيت ..و.محدش استعان بقدراتى فى المطبخ ...كان يوم مجهد و رائع جداااااااا
و يوم الخطوبة خدنا ايمان " و العريس كان موجود يعنى " من الكوافير بعدين تاهوا منا فى زفة العربيات و ايمان جمال اتاخدت مخالفة و عقبال موصلنا البيت كانت الزفة خلصت و طلعنا لقيناهم فوق و هيصنا و جبنالها فرقة نوبى زى العسل و بعدين ساعة البوفيه خدنا اطباقنا ال36 و دخلنا نرتاح فى الأوضة فايه و لعنا التكييف و شوف الصدف و لعنه من هنا و النور قطع من هنا و طلعنا و البراءة فى عنينا و شغلنا الشموع و قعدنا نغنى بأصوات و لا الكروانات و بكروانات نقصد مفرد كروانة
يوم حلو و سنة حلوة و خروجات و ذكريات و الله يهديكوا شوية تفاعل علشان اعرف اكمل
و بالنسبة لبقية الذكريات فده بقى فى التلاجة بتاعة مها
لو متفاعلتوش يا انانيين ..منتوا بتقروا
الله يهديكوا شوية تفاعل علشان اعرف اكمل

اعدادى

من حوالى عشر اتناشر يوم سمعت اجمل خبر .. خمسة من اخواتى طلعوا الأوائل على الدفعة و ربنا يعلم و الله انا فرحت قد ايه و قلبى كان

بيرقص من الفرحة و انتوا عارفينى لما بفرح بقى...الف مبروك لأحلى اخوات لأحلى صحاب لأحلى بنات ..أقسم بالله حسيت انكوا بناتى و فرحانة و فخورة بتفوقهم يا رب يا رب يكملكوا على خير و تتعينوا و تبقوا نموذج لمعيدين يغيروا فى سياسة التعليم آمين يا رب
يا رب و متفرقناش و جمعنا فى الجنة و متنسيناش اهدافنا و منبقاش زى كتيير قبلنا تاهوا و مكملوش و فقدوا مبادئهم يا رب لو ضلمت اوى..... قوينا.... و خلينا نخلى بكرة أحلى
و يلا من تانى نرجع خمس سنين لورا................ز

الساعة الثامنة مساء
شارع صفية زغلول محطة الرمل
نزلت أنا و عيال عمى اشترى أدوادت الكلية من مكتبة جارو ..كنت متشوقة مش عارفة ليه المهم كنت فرحانة بالمسطرة التى صراحة
أول مرة أمسك شنطة الشاسيه طبعا مسبتش حاجة مخبطش فيها ..طلعنا الأوضة الكبيرة اللى بيسموها أتيليه ...صراحة شكلها يسد النفس..البنشات لونها غامق و و الخشب تحس كده انه واخد فى نفسه حبتين و لا الكراسى غير مريحة .." قال يعنى قعدنا عليها أصلا"
المهم اترتبنا و قعدنا بأرقام الكشف و ساعتها قعدت جنبى بنت اسمها مروة ....مروة رضا " يا سلام البنت دى شكلها مؤدبة و محترمة , أنا مرتاحلها أوى ان شاء الله نبقى أصحاب" ده كان انطباعى الأول عن مروة أما مروة فكان انطباعها" يا باى البت دى شكلها خنيقة موت ..بعدين مالها عملالى فيها عم الرقيق و صوتها رفيع كده و كمان حتقعد جنبى طوووول السنة ..أف"
و كانت مجموعتنا بيديها بشمهندس أحمد حسين ..شرحولنا التمرين الأول الى كان فرى هاند و كنا بنرسم خطوط مستقيمة و دواير يعنى بمفهومنا تعابين و بطاطس ..المهم فضلنا نرسم و كل مرسم ييجى المعيد يقول عيد فاعيد و ياخد لفة بعدين ييجى المعيد يقول عيد فاعيد و من هنا فهمت الحكمة الفلسفية من تسمية المعيد معيد ..و فضلنا على كدة ييجى المعيد يناقشنى حبتين و برضه فى الآخر يقول ايه؟؟؟؟ عيد
لغاية مجت الساعة 4 و كانت الرسمة المرة دى عجبانى فلما جه المعيد المرة دى مقلبيش عيد بس قال " آه هوا أصلو يعنى بصى هى مش مظبوطة و كنت حخليكى تعيدى بس مفيش وقت علشان حتسلموا دلوقتى .... هه تسليم!!!يعنى ايه تسليم؟؟!!
سارة بترسم فى الأتيليه شافت بنت أدامها شكلها هادية و مؤدبة قالت انا لازم اتعرف على البنت دى و فعلا راحت اتعرفت عليها " انتى مين يا امورة " " أنا اثمى رنا" " و انا سارة "
و من هنا اتعرفت رنا و سارة
مروة رضا كانت طبعا صاحبتها دينا مطر اللى معاها فى المدرسة ..دينا بقى اتعرفت على سارة رحال و سحر اللى هما مييين ؟؟؟؟
نركز شوية اللى هما صحاب رنا فى المدرسة و من هنا اتعرفت رنا و مروة على بعض و بقى مروة و رنا صحاب و دينا و سارة و سحر صحاب
بعد كدة مروة بقت صحبتى و عرفتنى على رنا و كنت دايما أنا و مروة مع بعض بعد كدة و صراحة حبتها اوى و أفتكر هيا كمان..و مرة و احنا قاعدين فى فنون جميلة الشاطبىجت بنت جديدة لسة محولة جديد و قالت اسمها ايمان جمال اللى عرفتنى على ايمان حسن
رنا و مروة رضا هما كانوا حلقة الوصل بين شلة مروة و مروة و ايمان و ايمان و شلة سارة و هند ومها و رنا
ازاى اتعرفنا على هدى؟؟؟ يا ريت حد يقولى
ازاى اتعرفنا على مى؟ يا ريت حد يبلغنى
لحظات متفرقة من الذاكرة المشوشة
اعدادى كانت سنة فى منتهى البواخة..الستاف كان متعاون جدااا و مفيش اى نوع من اى تأليس على اى حد و كانوا بيحبونا موت لدرجة انهم كانوا بيعدونا بالساعتين بعد انتهاء المحاضرات ليه؟؟ ده سؤال برضه ..طبعا بيتأملوا فى بديع خلق الله...

...كانوا بيروحوا اللى ميتكلمش و مروة علشان ساكنة بعيد و رنا علشان بتعيط
أول محاضرة فى التشكيل اللى كان بيديه د/ عاطف و عرفنا بنفسه و قال ان دى اول سنة ليه كدكتور و اننا اول دفعة يدرسلها " من حسن حظه طبعا"...بعد كدة مسك الطابشورة..مفرد تباشير و عمل بيها تكة على الصبورة ..بعدين بصلنا و قال ايه دى؟؟ أنا قلت ده اكيد اختبار نظر..او قدرات عقلية .."ما علينا ..محدش رد فالدكتور قال دى نقطة " ياااه بجد و الله ..لا مش معقول ..طب مش كان حد ينبه ان الدراسة هنا متنفعش بالعين المجردة"..بس الحق يقال كانت ماده جميلة جدا و د/ عاطف كان زى العسل و مبدع اوى و ليه معانا ذكريات ساخرة تجنن بس هوا مكانش بيطيق دفعتنا و لا مجموعتنا أصلى كنت مجموعته مجموعة

f

و كان دايما يدلعنا و يقولنا مجموعة زفت
فى معمل الكمبيوتر قاعدين انا و مروة بعدين جه بشمهندس احمد حسين و قالنا حبعتلوكوا واحد يشرحلوكو و جه واحد من الدفعة البشمهندس كان شرحلو و قعد يشرح حوالى خمس دقائق و تقريبا كان بيكلم ناموسة حادة السمع تقف على بعد تلاتة سانتى و نص منه ..مسمعناش و مفهمناش اى حاجة ..مشى الولد و جه بشمهندس احمد سالنا هه فهمتوا و احنا " طبعا يا بشمهندس و احنا فيه حاجة منفهمهاش ..كلو تمام اطمن حضرتك" و فورا بعدها بدقيقة بعتلنا واحد علشان نشرحلوا ...مشرحناش ..طبعا دى غلطة الناموسة.. راح الولد و اشتكانا للبشمهندس اللى جه و سالنا مشرحتلوش ليه ..و ارتسمت ابتسامة البلاهة على وجوهنا
فاكرة ايام التبييض فى الكلية أيام زى العسل جميلة جدا .. الاهى لا يرجعها و القعاد لبلييل و شنطة الشاسيه اللى كانت تخلع الكتف ..فاكرة نظرية تثبيت البرجل امسك البرجل ديب فى اللوحة ..لا لسة موصلش للخشب ..تسمع صوت التكة فى الشاسيه ..ايوة تمام كدة يا دوب ثبت و نلف اللفة و نخلع البرجل و نلاقى ميدان محطة مصر طالع زى القمر فى اللوحة ..فاكرين خبى ارسطو تحت الشاسيه و لا لوحة ال24 مربع حد عادها فيكوا؟؟
مواقف حلوة
فى بداية صداقتى مع ايمان حسن هيا مكنتش حبانى و بعدين مرة كلمتها عن الحب فى الله فجت و قالتلى مروة تييجى نبقى اخوات فى الله ابتسمت و حضنا بعض " أهلا باختى فى الله " البداية دى كان ليها اكبر الاثر فى صداقتنا
حبيت مروة رضا اوى من يوم مشوفتها و هيا ليها مكانة مختلفة جوايا و كنا زى الاخوات بجد من اعدادى و لما ابتدى رمضان يهل سمعت شريط استقبال رمضان لعمرو خالد و ان الواحد ياخد قرار انه يقدم هدية للاسلام فقررت اقنع مروة رضا بالحجاب و على طول تانى يوم اللى هوا اول يوم رمضان قابلت مروة عند الاشارة اللى عند الكلية و كانت محجبة يومها فرحت اوى بس يا خسارة طارت الهدية
اعدادى بشكل عام كانت سنة متعبة و كان نفسى احول علوم رياضة بحتة و كنت كل مشوف اسامة قريبى اقولوا ازاى محذرتنيش و سبتنى ادخل الكلية دى الله يسامحك
ندخل على الاجازة عشان الزهق ....انضمينا انا و مروة و رنا لجروب

fine arch.

برعاية د/عاطف و د/ وهبة و بشمهندس اسلام وم/ ابراهيم وم/ هشام و م/ منى و هناك اتعرفنا على هبة نبيل و وفاء و شيماء و شادى اللى كنا عارفينه من اول السنة و اشتغلنا فى ندوات و بلا بلا بلا .. و طلعنا اول رحلة لينا للانتربلد القاهرة أنا و رنا و هدى و كانت تحفة بجد .اول مرة اشوف معيدين كدة صراحة عشريين اوى فهمت بعدين ان كلهم كده فى كليتنا الجميلة فنون جميلة
الى لقاء قريب ان شاء الله و مزيد من الذكريات

و كل اللىفاكر ذكرى يلا يكتبها على طوول

أول يوم فى الجامعة

صيف 2002 الساعة 5 بعد العصر
يرن جرس التليفون و ماكنش فيه حد فى البيت غيرى رديت و كانت بوسى صاحبتى الأنتيم من المدرسة تبلغنى انها عرفت نتيجة التنسيق من النت و ان انا و هى اتقبلنا فى كلية فنون جميلة عطارة اسكندرية و طبعا قعدنا نصوت لبعض فى التليفون من الفرحة ...فعلا يا بخت الكلية بينا الصراحة ..و ابه يلا تانى يوم نطينا على الكلية قلنا نشوف المكان اللى حيتشرف و يتعظم بوجودنا لمدة 5 سنين و يومنا كان نتيجة سنة رابعة و يا دوب لسة داخلين لقينا بنت مفزوعة و بتزعق لأنها جايبة جيد فى التراكمى و هيا أصلا بتجيب جيد جدا كل سنة و فورا نزلت تقدم شكوى...تنحت أنا و بوسى ..أه هيا كدة من أولها و روحنا
تانى يوم بوسى اتصلت بيا قالتلى انها حولت ...بنت بتفهم
و بكدة بقيت لوحدى لأن كل أصحابى دخلوا كليات تانية
مها و هند و سارة و هدى كانوا مع بعض فى المدرسة بس هند و مها اللى كانوا اصحاب و كانوا يعرفوا سارة من بعيد و ميعرفوش هدى
رنا دخل معاها من المدرسة بنتين هما سارة و سحر كانت تعرفهم نص نص بس برضه أهو احسن من مفيش
مروة رضا كانت فى مدرسة فى العجمى و دخل معاها دينا مطر و اللى طبعا لسة صاحبتها لحد دلوقتى
ايمان جمال و ايمان حسن دوول بقى موال تانى كانوا فى مدارس فى الامارات و جم يقدموا هنا فخدوا قدرات و سبحان الله ايمان حسن خدت مع ميييين ؟؟؟ مع بشمهندس اسلام اللى بطل يدى قدرات بعدها... و الله الدنيا دى صغيرة
مى ..صراحة معرفش ايه نظامها ايامها و هى مش فاضية دلوقتى علشان أسألها
و بعد كدة يا ولاد جه أول يوم فى المدرسة سورى الكلية و طبعا كان يوم سبت
مها و هند راحوا سوا و نقلوا الجدول و كان يوم السبت و الحد أجازة و الدراسة لسة الاثنين حسب الجدول و مها قالت" ايه البواخة دى ازاى يعنى مفيش محاضرات النهاردة ده اسمه استهتار و تضييع وقت و ايه كل الاجازة دى" ..معلش كلوا ينزل شواكيشه ..دى كانت شوية سخونية و ربنا شفاها بعد كدة الحمد لله
بعد شوية و البت مها و هند قاعدين جم 3 بنات بابتسامة جميلة و حبوا يتعرفوا عليهم يا ترى مين كانوا ال3 بنات دوووول ؟؟
رنا راحت أول يوم و برضه نقلت الجدول و عرفت ان سارة و سحر معاها و بعدين جالها واحد كبير شكله ولى أمر حد و حب يتعرف عليها
ايمان جمال اليوم ده كانت فى تجارة لأن التنسيق وداها هناك بالغلط و فضلت شهرين هناك
ايمان حسن كانت فى المنصورة لأنها كانت طب المنصورة الأول بس مستحملتش تقعد هناك لوحدها و رجعت بعد يومين ...يظهر المنصورة مكنش فيها مكانس
مروة أنا يعنى رحت أول يوم و مكنتش متفائلة علشان صحابى مش معايا و اتعرفت على بنت مؤدبة اسمها ندى و انا بنقل الجدول ...و اتبسطت اوى ..لسة حنبدا يوم الاتنين يا سلام ايه الدلع ده 3 أيام اجازة فى الأسبوع ..شكلى حتبسط فى الكلية دى ده كدة ممكن أحاول أدرس فيزياء فى وقت الفراغ و ابتديت أبنى أحلام و طبعا سرحت
مروة رضا و كان كان يعنى شكلها هادى جم بنات من أولى يتعرفوا عليها و كانت منهم ريم و دى بنت محترمة أوى
نرجع مرجوعنا لموها و هنود ...جلهم 3 بنات من أولى يتعرفوا عليهم و كانوا...........هبة مؤنس و هبة نبيل و وفاء اللى سبحان الله صحابنا دلوقتى و كانوا طيبيين قوى و عرفوهم على الكلية و اسامى المعدين والدكاترة قوم البت مها من من دون الناس كلهم سألت هبة مؤنس الا هوا مين الأول عليكوا ؟؟؟
رنا جه عموا ده اللى عايز يتعرف عليها و قالها انتى فى اعدادى ياشطورة ؟ ألتلوا أه و أنا ابنى كمان معاكوا فى اعدادى " أه يعنى هوا أنا الدادة اللى فى الحضانة و عايزنى أوديه الفصل!!!" فى سرها طبعا...بعد كدة عموا طلع حاجة من جيبه يا ترى طلع ايه !!!!
مروة اللى هوا أنا ...فى قمة السعادة انى حروح البيت و مفيش محاضرات انهاردة " يا سلام يا بت يا ميكا مين قدك كلو فى المدارس و انا أجازة .. أما ألحق أروح عشان عندنا عزومة النهاردة يمكن ماما تحب تحرق.. احم قصدى تشوى صنف و لا اتنين ابقى فى الخدمة برضه و لسة حمشى قبلت أسامة قريبى و كان ساعتها فى سنة تالتة" دفعة مهندس أحمد ممدوح" و برضه ورانى الكلية و كلمنى على الدكاترة و المعيدين اللى حيدونا
رنا توجست خيفة ..حلوة توجست خيفة دى ...يعنى خافت يا مها تلاقيكى بتسألى ..و عموا بيطلع حاجة من جيبه أتارى عموا كان بيطلع صورة ابنه اللى معانا فى الدفعة ...رنا بصتله و اتاكدت انها دخلت حضانة
و بعد كدة كلو روح البيت

يوم الاتنين
الدفعة كلها فى اتيليه اتنين تمركز البنات فى الصف اللى على الشمال و الولاد خدوا الوينج اليمين و قعد كل حد جنب أصحابوا و اتعرفت انا على بنتبن و قعدنا سوا ...الأتيليه فى منتهى الدوشة العيال رغايين لسة فاكرين نفسهم فى المدرسة مفيش نضج كلوا بيتكلم استهتار ولا ايه متفهمش ..المهم كنت ساعتها مشغولة فى الكلام مع اللى جنبى
و فى عز كلامنا جه صوت من عند الصبورة أحاول أبص أشوف أى حاجة بس كان صعب كان قدامى حشود بشرية كلهم واقفين زى سد أسوان ...بعد كدة طلع واحد عمال يسكتنا ...الا مين الفلوطة ده اللى طالع يزعق فينا كده ده احنا لسة خرجين مدارس زى بعض ...بعد كدة عرفنا بنفسه و كان بشمهندس هشام و كلنا استغربنا لأن كان شكله صغير ..المهم دخل معاه بشمهندس اسلام و بعدين بشمهندس أكرم و د/وهبة اللى ساعتها كان لسة معيد على حسب ما أذكر يعنى..و بدأوا معانا بالاحترام اللى نستحقه " انتوا تنسوا حاجة اسمها ثانوى و تبطلوا تصرفات عيال المدارس..و القدرات اللى خدتوها ملهاش دعوة باللى حندرسه " طب خدناها ليه ؟؟؟... و اظاهر انهم حبونا من الوهلة الأولى و كانوا متمسكين بينا " اللى مش داخل بمزاجه يحول...و اللى مش قد التعب يحول ..اما بقى اللى خلقه ضيق فده بقى يحول .." و قعدوا يضربولنا فى امثلة ناس حولت من باب التشجيع ..بعد كده قعدوا يهدئوا من روعنا اللى مكانش ثاير أساسا و بدأوا يكلمونا عن نظام الشغل و اننا انشاء الله ضهرنا حيئتب و نظرنا حيضعف و ذاكرتنا دى شئ ذهب مع الريح و عضمنا حيخلع ....تقريبا فيما يعرف بظاهرة الشيخوخة المعمارية المبكرة
و نستعد من دلوقتى لأن أهلنا حيشوكوا فينا لن حتظهر علينا جميع أعراض الادمان" حتاخدوا فلوس كتيير , و عنيكوا حيصيبها الجحوظ ووشكوا حيشحب و يبقى أصفر و حتعدوا معظم الوقت برة البيت " طمنونا طمنونا طمنونا الصراحة
و بعد كدة حبوا برضه يورونا النص الحلو من الموضوع ...و يا ولاد بعد التعب ده كلو و المجهود فمن جد وجد ومن زرع حصد فانتم فى اغلب الأوقات حتعيدوا اللوح ..و اعلى رقم ممكن حد يخدوا بيكون من 2-4 من عشرة و معظم الناس بتاخد بالمينس يعنى اللى يجيب صفر ده يبقى متفوك
و بعد كل الكلام المشجع ده طبعا كلنا كنا فى منتهى السعادة و الانشكاح وفكرة التحويل اتمحت من دماغنا تماما و تحيا مصر و الامن مستتب
و قعدوا بعد كده حوالى ساعة الا ربع يملونا فى طلبات غريبة " شاسيه , قلم سكرو , ألوان أكوريل , طقم براجل, فوطة صفرا, اسطنبة دواير , طقم تحبير , سكوتش , رول ...الخ " و ملونا الأسعار .
و قبل منمشى حذرونا " اوعى نشوف حد فيكوا فى الشارع اللى ورا و متقفوش عند مطير و خلوا بالكوا احنا لينا عنين فى كل حتة و كلنا ساكنين حوالين المنطقة و مش حنسمحلوكوا تبوظوا سمعة الكلية باستهتاركوا"
يااااااااه الواحد تعب من الكتابة بقالى كتيير بكتب على العموم اليوم خلص و عدا
وروحنا
امال ازاى البنات عرفوا بعض؟؟
و ايه انطبعاتهم الأولى ؟؟

و ايه كانت اعدادى ؟؟
و الستاف عمل فيهم ايه؟؟
كل ده ان شاء الله حنعرفوا لما تكتبوا يا بنات وتشجعونى اكمل

تابع مين العشر بنات؟؟

قضينا كلنا اليوم مع بعض النهاردة و قرينا سوا الكلام ده اللى فيه نبذة عننا و بداية قصتنا و اقدنا نضحك كتيير أوى و نفتكر و طبعا العاطفيين عيطوا بعد كدة و كان بجد منتهى الروعة و قعدنا نتكلم و نسترجع أحداث ..الغريبة انه فعلا تلاقى ناس فاكرة و ناس مش فاكرة و اتكلمنا ازاى عرفنا بعض و اتصدمنا اننا فعلا عرفنا انطباعتنا الأولى عن بعض و حاجات مكناش نعرفها ..فقررنا اننا نشارك بعض بالذكريات و اكتبها علشان تفضل دايما موجودة علشان احنا مش عايزين ننسى

أصحابى قبل منشر باقى تعريفاتنا عايزة أقول انى بجد بحبوكوا قوى و انى عمرى معرفت و لا حبيت ناس قدكوا و و كل أيامى معاكوا كانت حلوة و أنا للأسف الشديد متأكدة اننا حنتفرق و يمكن منعرفش نتجمع كلنا بعدين بس حفضل دايما فاكراكوا علشان انتم مش فى ذاكرتى و لكنكم فى قلبى.........ز

و بلاش عياط

كفاية عياط النهاردة

يلا نكمل الحكاية

و نكمل التعريف

احنا كنا وصلنا لمييين

آه وقفنا عند رنا

رنا: .....................حقول ايه و لا ايه دى بقى البسكوتة بتاعتنا ...رقيقة جدا ..بتعيط كتير ساعات بتكون طفلة بس زى العسل من أقرب الناس ليا و دى توأم روحى لأنها بتفهمنى من غير متكلم عصبية حبتين , بس مبتعرفش تحرج حد , مهذبة جدا و شطورة ما شاء الله و التانية على الدفعة و ان شاء الله تتعين قولوا آميين ..بتحب الخير للناس و عمرها مرفضت تساعد حد , رياضية و كانت بطلة سباحة , من النوع كدة اللى الواحد مبيحبش يزعله , عاطفية و شايلة هم البلد و عارفة ان الدنيا دى صغيرة و متستهلش , بتحلم بالمدينة الفاضلة مشكلتها انها بتخاف من الناس الشريرين , مبتحبش تتعامل معاهم , أخرها تركب ترام ..متعرفش تروح حتة متعرفهاش أو تعرفها لوحدها (رقيقة) ذكية و فيها شئ من التميز بصراحة ليها مكانة مميزة عندى ...مخطوبة لبشمهندس اسلام "و هوا قريبها برضه" و بدات معرفتنا بيه من ساعت خطوبتهم و احنا فى سنة تالتة و اكتشفنا بعض و عمرنا أبدا متعملنا معاه كمعيد و طلبة و لكن بجد كان أخونا الكبير اللى بيخاف علينا ..بينا الكثير من المواقف و الطرائف و بيحب يشتغلنا أوى خصوصا مها و احنا هبل و بنصدق بس برضه مبنسبش حقنا و بنرد عليه باستظرافنا و شوية نكت بايخة و فوازير غبية بس الغريبة اننا دايما بنضحك طول محنا مع بعض...بس كتر خبره معانا واحد قصاده عشر بنات رغايين و صوتهم مسرسع و مبيبطلوش كلام بس ايه ....المضطر يركب الصعب
و برضه رنا خدت منى عادة شرب الشاى كتيير و زودت عليه النسكافيه
سارة : ممكن تقول الأميرة سارة بنت فى منتهى الطيبة و الأخلاق , رزينة و عاقلة جدا بتخاف علينا و تاخد بالها منا عندها نوع من الحكمة و تدبير الأمور , جريئة فى الحق و ذوق و بنت ناس أوى بتغير علىالناس اللى بتحبهم و خاصة هند , طباخة ماهرة جدا بجد أحسن واحدة بتطبخ فينا هى و مروة رضا بتها مفتوحلنا فى أى وقت نطب و نتجمع عندها " دايما بنتجمع عندها أو عندى أو عند ايمان حسن" و طبعا ممتها زى السكر مش عارفة بتستحملنا ازاى لأننا و لا فخر اى بيت ندخله لازم نطفش اللى فيه مش علشان كتير و صوتنا عالى و مزعجين و بناكل و نشرب لأ أبدا استغفر الله , ...و دايما أويانا فى عربيتها بنروح و بتفسح و أبحاث و برج العرب و سفر و بتروحنا أنا و رنا و مها كل يوم من الكلية علشان سكتنا واحدة
و اتخطبت من كام شهر و برضه فضحناها فى العمارة تانى يوم و قمنا بالواجب متقلقوش الأمن مستتب ..بتحب الأقوال المأثورة و بتكتب خواطر, مجتهدة و شاطرة ما شاء الله
127/ مروة رضا حبيبة قلبى و صاحبتى و دى اللى قبلى فى الكشف برقم و قاعدين فى أرابيز بعض طول الخمس سنين و هيا بجد فى منتهى الطيبة و الأدب و الأخلاق , جريئة فى الحق و بتعرف تتكلم و بتقدر توزن بين العقل و العواطف بدرجة جميلة جدا , مخلصة أوى و تنصح من قلبها و تخاف على صحابها و عندها نوع من الطمأنينة و بحبها جدا و بحب أسمع رأيها لينا مواقف و طرائف و غرائب كتيير أكيد ححكى حاجات منها بعدين . نشيطة أوى و خيرة و بتعرف تطبخ , ساعات بتيجى على نفسها كتيير , بتمثللى نقطة قوة عيبها انها لو زعلت مش بتقول انها زعلانة و ممكن تتعامل عادى بس برضه على مين يا مروة دا احنا عاجنينك يا بنتى و بنفهمها و هيا طايرة و يمكن قبل متطير ...اتخطبت من شهر تقريبا لأخونا شادى و هوا أكبر مننا بسنة و كان دفعة قبلنا و اللى كان دايما معانا فى منتهى الطيبة و الأخلاق و بجد ياما ياما خدمنا فى حاجات كتيير أوى لأنه بطبيعته خدوم لأى حد دون مقابل و بجد كلنا كنا حنزقطط من الفرحة لما اتخطبوا و فينا ناس عيطت من كتر الفرحة يا رب ربنا يكملهم على خير و ندعلهم كلنا ربنا يلم شملهم قريب ان شاء الله قولوا آميين
مروة زكى .....امممممم دى حضرتى و طبعا مفيش انسان عاقل يقدر يتكلم عن نفسه....بس مين قال ان انا عاقل طبعا أنا مش عاقل ... أنا عاقلة ...المهم ححاول على قد مقدر أقول راى صحابى فيا ..بيقولى مروة طائة و دماغها متركبا شمال و هادية , حالمة يعنى ممكن تلاقينى قاعدة معاهم و بيكلمونى و انا مثلا متنحة فى السقف و أنا أساسا لا شايفة سقف و لا نيلة و لكن شاردة فى ملكوت تانى....طيبة و الله مليش دعوة همة بيقولو كدة...المهم كفاية كدة
بس الحاجة اللى ينفع أقولها هي انى أستاذة طبخ بس مبعرفش أطبخ غير مشويات و ده فى قاموس حضراتكم يسمى محروقات , بحرق كل حاجة أحاول اعملها ...مفيش حاجة محرقتهاش حتى الشوربة عمركوا سمعتوا عن حد حرق شوربة؟؟؟؟؟ و لا بيض مسلوق؟؟؟ و طبعا الموضوع أكيد قيه مؤامرة أصل يعنى مش ممكن كل ما أجى أعمل حاجة احرقها ...فكرت و اكتشفت ان العيب أكيد فى البوتاجاز ....!!!
عندى فوبيا من الصراصير و بحب الشاى جدااااااااااا جدااااااااااااااا " اللهم بارك فى مزارع الشاى يا رب فى أنحاء العالم.....أه أنا زهايمر دايما بنسى
مها ..يااااااااااااه بسابيسوا الشمعدان مش عارفة أقول ايه و لا أبدأ منين بنت زى العسل , دمها خفيف مووت و دى بقى بلسم الشلة بتاعتنا يعنى مها دى كوم و احنا كلنا كدة كوم تانى فكاهية لدرجة متتوصفش بناخد منها ألفاظ كتيير كلنا بقت لازمة فى كلامنا مثلا زى بدل مقولك ايه الأخبار أقول ايه الكلام تقولى زى الأفلام..و مثلا كلمة فى التلاجة دى حاجة كدة زى فى المشمش و لما تقولها حاجة و تحب تتريق بدل متقول مستحيل تقول أكلمهولك ....جبارة و زى العسل ..مفتكرش بتعرف تطبخ لأنها عمرها مطبختلنا حاجة ..طيبة لدرجة متتوصفش و قلبها أبيض عمرها مزعلت حد و لا زعلت من حد بس برضه ساعات بتاخد الحاجة على أعصابها ...مبتحبش الأكل نهااااااااااااااااائى و دايما نتحايل عليها تاكل و ماتكلش برضه غير طئة 3 , 4 أنفار بتموت فى حاجة اسمها اندمى "مكرونة نودلز" و علمتنا كلنا ناكلها و كنا بنكلها كل يوم طول محنا مع بعض و مرة جبنا حولى 30 واحدة بالغلط و كلناهم طبعا
مى ندالة: الندالة متأصلة فى بنى آدم و ده بشهادة الجميع و طبعا بالندالة نقصد مواقف و مقالب و هي بنت مؤدبة , رزينة , هادئة ...أبعد واحدة فينا عن الكلية يا عينى بتمشى 3 خطوات كاملة لغاية متوصل للكلية ..شديدة الارتباط بمامتها و باباها , تحب تعمل مقالب فينا و تلحوسنا , عندها موهبة التصوير , مزدوجة الشلة لأنها فى شلتين شلتنا ة شلة " هبة مؤنس و هبة نبيل و شيماء و وفاء و نهلة" و دوول أكبر مننا بسنة و فى الآخر بقينا تقرينا شلة واحدة و بنخرج سوا .....اتخطبت من سنة و نص و طبعا قمنا بالواجب و عملنها يومها مفاجأة بالتعاون مع مامتها و مامه خطيبها و باباها و عملنا فيلم عنها هى و خطيبها من و هما صغيرين لغاية ما كبروا و اتعرض يوم الخطوبة على

data show

و طبعا اليوم معداش بالساهل لأن الفضايح كانت مزدوجة لأن الشلتين كانوا موجودين
هدى : مميزة بينا , منظمة جدا و طيبة أوى بس عصبية شوية , و فى منتهى الجدعنة و لها مواهب كتيير و الفرى هاند بتاعها جامد جدا , مخلصة جدا و ذكية و معترضة ..جريئة فى الحق صريحة اوى مهما كان مين قدامها , بتحب تشتغل فى الضلمة و احنا نزعقلها و نولع النور يا بنتى ارحمى عنيكى ..ساعات كتيييييير بتاخد الحاجة على أعصابها , نشيطة جدا و بتحب الخير و تموت فى حاجة اسمها تاريخ ..للأسف مخدتش منى شرب الشاى.
هند: ختامه مسك , بنت منقبة محترمة جدا جدا ...بناخد رأيها فيما له علاقة بالدين ,..أعصابها هادية جداااااا و بنسميها هند مراوح ...رومانسية أوى... مطمئنة جدا ...و من النوع اللى تحب تتكلم معاه. طفولية أحيانا ..تهتم بالناس و تحب تساعدهم ليها آراء مختلفة و ناقدة ..هدفها عايزة تكون مثال جيد لامرأة مسلمة معاصرة ليها قناعات و أهداف تخدم رفعة بلدها اتعلمت منى شرب الشاى بس بليمون أو لبن أو نعناع
بتطبخ كانيلونى حلو اوى بس انا مبحبوش .....بس كسولة أحيانا لدرجة انها ممكن بتكسل انها تكسل
و بكدة أكون كتبت نبذة عن كل بنت من البنات العشرة
اية أول يوم فى الجامعة؟؟؟؟

ازاى عرفوا بعض؟؟

ايه كانت سنة اولى جامعة؟؟؟
ده اللى حنعرفه المرة الجاية

لكى لا ننسى
جلست بالأمس أتأمل البحر و أسترجع الذكريات فوجدت أنى عشت أكثر من 22 عام و أستطيع أن أسرد قصة حياتى كلها فى مدة لا تزيد ان طالت عن 8 ساعات!!!!!!!
نعيش فى هذه الدنيا و تمر بنا الكثير من الأحداث مفرحة , محزنة, محرجة باردة متعبةمحبطة و سعيدة خليط مركب من أحداث متناقدة
و لكنها بالنهاية تصبح مجرد ذكريات فى غيابات الماضى , نذكر بعضها و البعض الآخر يصبح فى طى النسيان...ربما لأن عقولنا البشرية تأبى الا أن تنسى بعض الذكريات لنذكر بالنهاية ما يستحق أن نتذكره و من يستحق ألآ ننساه
و لأنى عاصرت فى الخمس سنوات الجامعية حقا أناس لا أريد أن أنساهم و لن انساهم و كونت معهم صداقات عمرى كله و تعلمت منهم الكثير و الكثير و حقا أرى أننا قدمنا نموذجا يستحق ان يكتب عنه
اذا سألت أى واحدة فينا ستقول" كفاية انى خرجت من الكلية دى بيكو ...و أنا عارفة ناس زيكوا" أحببنا بعضنا حبا كبيرا خاليا من المصالح ..ربما لأنه كان حقا حبا فى الله , كنا نفرح لبعضنا فرحا خالصا من القلب خاليا من الغيرة , أعنا بعضنا على الكثير من امور الدنيا و الدين ووقفنا مع بعضنا البعض فى المحن و الشدائد و هونا الكثير و الكثير و كنا نمثل بلسما يعيننا أن نكمل الطريق فى ظل ضغوط العمل المستمرة و الأكتئاب ,.. حتى البكاء كان لا يمسح دمعة أحدنا الا الاخرى
كنا أقرب لبعضنا من أهالينا حيث أننا كنا نمكث معا معظم الوقت ....و عرفنا أهالى بعضنا لأننا جميعا دخلنا بيوت بعضنا و أكلنا بها حتى صارت كبيوتنا و أصبح طبيعى جدا أن نذهب البيوت دون استئذان أهلها بعدما صرنا أفرادا فيها ....حقا كانت صداقة و لله الحمد لم يزعزعها شئ
سأكتب عن الخمس سنوات تباعا محاولة قدر الاستطاعة الالمام بالأحداث...لأنى أريد بعد عدة سنوات أن أفتح هذا الكلام و أقرأ و أبكىو أقول "ياااااااااااااه احنا بجد كنا كدة........"ز

حكاية عشر بنات

أبطال القصة هم عشرة بنات جمعت بينهم أرض واحدة طوال خمس سنوات و كتبت الأقدار صداقتهم و توجت المحبة قلوبهم حتى صاروا أكثر من الاخوة و مثل لكثير حولهم بشهادة من عرفهم .
سأتحدث عنهم و لى الفخر ان أكون واحدة منهم ...و سأبدا بالتعريف عن كل واحدة فينا ..فعلى الرغم من اختلاف شخصياتنا التى تدعوا للتعجب الا انى أعتقد ان ما جمعنا كان اختلافنا فصارت صداقتنا يمسها شئ من الكمال ناتج من التكامل النابع من الاختلاف "كنا بنكمل بعض ".

سأبدا و أعرفنا تباعا بالحروف الأبجدية

و بعيدا عن اللغة العربة الفصحى اللى بحبها جدا فانا حكمل بالعامية علشان واقعية الاحداث و كدة و بتاع
فى يوم من الايام كان فيه فى كلية فنون جميلة بالأسكندرية عشر بنات اللى هوا احنا يعنى : ايمان جمال, ايمان حسن , رنا, سارة,مروة رضا,مروة زكى, مها,مى, هدى,هند
و نبدا بالبنت اللى اسمها ايمان جمال....ايمان من أبيض القلوب اللى شفتها فى حياتى , أقل كلمة ممكن ترضيها مهما اختلفنا أو زعلنا , شاطرة أوى ما شاء الله و بتحب التفاصيل سواء فى شغلها أو فى أى حاجة فى الحياه, خدومة لأقصى درجة و ممكن تعطل نفسها علشان تساعد حد و مجادلة من الدرجة الاولى , تحب الرغى زى عنيها , عندها معظم الأجهزة اللى تم اختراعها و اللى سوف يتم اختراعها ,مبتحبش الشطة و لا .......الشاى!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! سبحان الله لله فى خلقه شئون ما علينا
ممتها زى العسل و كانت عايشة فى الامارات و خدت الثانوية العامة من هناك بتعرف تسوق و بتعرفش تطبخ....دخلت الأول كلية التجارة نتيجة خطأ فى جواب التنسيق و قعدت شهرين بعدين جت فنون جميلة ..
ايمان حسن : و مآ أدراك ما ايمان حسن ...ايمان حسن يعنى الجدعنة كلها ..بجد البنت دى اتعلمنا منها الجدعنة , مخلصة أوى و فكاهية وواخدة الدنيا ببساطة خالص , طيبة و بتكره حاجة اسمها عمارة و مش ناوية تشتغل فيها , أكتر حاجة بتحبها فى الحياه هى الكنيس , و تموت لو شافت تراب و معهاش مكنسة...مرة دخلت عليناو هية متأثرة اوى و زعلانة و خلاص الدمعة حتفر من عنيها و قالت اسكتوا يا جماعة مش شفت ككابوس فظيع و احنا نهدى فيها ووهيا أصل مش ممكن بجد أنا كنت مفزوعة و احنا يا ستى معلش ان شاء الله خير و هيا يا رب ميتحققش أبدا و احنا طب خلاص استعيذى من الشيطان و متحكيهوش ...بس هية حبت تحكى الكابوس و ركزنا احنا بدأ الحلم انها دخلت المكتبة اللى جنب مطير دى مش فاكرة اسمها و لقيتها مليانة ........تراب ...فدخلت بالمكنسة و البراءة فى عنيها و لسة حتكنس قوم

يا عينى الوحش الشرير عديم الرحمة صاحب المكتبة يمنعها من الكنيس!

!!!!!!!!!!!no comment

المهم ايمان طيبة جدا بس عصبية حبتين و بتعرف تتخانق لذلك احنا بنصدرها عند اللزوم و برضه كانت عايشة فى الامارات بس معرفتش ايمان جمال الا هنا فى الكلية و كانت

i.g

علشان كدة مكنتش بتعرف عربى لا تقراه و لا تكتبه الا فى حدود ...اتخطبت من سنتين و كانت أول واحدة تتخطب فينا فكانت أول فرحتنا و كانت الخطوبة فى البيت و طبعا فضحناها لأننا كالعادة هبل و عملنا قفلة فى الكهربا و النور قطع و كملنا الخطوبة و النور مقطوع ...و كانت جميلة جدا و لأننا طائين فهديتنا ليها يوم الخطوبة كانت اننا جبنالها فرقة نوبى و كانت مفاجأة ليها بس باتفاق سرى بيننا و بين أهلها
ايمان خدت منى عادة سيئة و هيا شرب الشاى كتير و بتدعى عليا

:)

و للحديث بقية.

الى أجمل نساء الكون

هذه القصيدة أهديها الى أمى و كل الأمهات

الى أجمل نساء الكون

أمى الحبيبة
أهديك كل باقات الزهور
و صفاء حبات الندى
يا أصفى من كل زهرة تفتحت
و تفوحت منها العطور
أمى الحبيبة
أهديك كل ابتسامات البشر
و كل قلادات الهوى و أهديك نور القمر
يا ليتنى أكون حبة من تراب
حتى تتشرف بأن تطأها قدميك
يا ليتنى آخذ كل أحزان الدنا
لأترك الابتسامة لعينيك
***
اسمك...كتبته فى قلبى
لن تريه ..فهو بداخلى محفور
كما حفر العاشقين اسمهم على الصخور
كما خلد المحبين حبهم فى قصائد لحنها انغام الطيور
***
أتسمعين الريح تذكر اسمك
لا تتعجبى..فقد علمتها أن تحفظ اسمك بين الأسماء
و ذكرتك عندها و قلدتك تاجا فوق رؤوس النساء
ووصفت لها حالك كيف تزدادين رقة
كلما ازدادت الليالى جفاء
كيف تصبحين نورا يبدد ظلام الليالى
مهما كانت حالكة أو كانت سوداء
باسم كل ألوان الحب و كل أشكال الوفاء
و كل معانى الهوى ..باسم اخوتى
و باسم كل هؤلاء
أحبك
فان قلبا علمتيه ان يحب
لا يستطيع الا أن يحبك

نظرة فى النجوم

نظرة فى النجوم

يا نجم يا عالى فوق فى السما قول للبشر
مين صورك مين نورك مين سخرك
و مين من على بعد ألف مليون ميل و انته كبير
خلاك تبان نقطة فى كل عين بتصورك
***
يا نجم قول للناس ان النجوم مبتتمسكش
وان اللسان مبيتحرقش من قولة نار
و ان الفقير مبيغنهوش قوله ألف دينار
وان الحياه أفعال مش كلام فى الهوا
المسئلة عمرها ما كات شطارة و فهلوة
***
أه يا نجم علمتنى ازاى أكون متفائل
و مسبش حاجة تهدنى
كل شئ حلو و جميل
و الحياه مشوار يمكن يكون مش طويل
يبعد يطول يقصر يقترب
خوض حياتك متسبش قلبك يضطرب
***
يا نجم يا ماسح دموع كل مين يبصلك
كل يوم بتطلع و ليك ناس تتأملك
كل يوم يزيد الجمال مبقتش عارفة
انته اللى بتحلى الليل و لا الليل هوا اللى بيجملك
***
يا نجم حر سابح فى الفضا العالى
منك بلون تانى بشوف الحياه من غير كلمة تقولهالى
كل يوم تسبح ربنا بس احنا اللى مش فاهمين
انت و القمرو الهوا و الشجر و كل مخلوق
و البشر مش حاسيين
***
يا نجم ياللى النظر فيك عبادة
ومهما كنت حزين رؤيتك تملانى نشوة و سعادة
و أتعجب ازاى البشر حزنانين و النجوم لسة موجودين
***
يا نجم جاى فى اليل طمنتى
ليل بيخلص و نهار بييجى و ليل يعود
الدنيا دايرة فى ملكوت ما له حدود
و كل شئ بيبتدى مسيره يوم ينتهى
ليل و نهار و فرح و حزن
و كل شئ فى الحياه بما فيها أنا

فوق حماقات البشر

فوق حماقات البشر


ذر كل ما فى الدنيا و ابتعد عن حماقات البشر
و كن مرهف الحس و انظر لجمال القمر
و فى ليلة من ليالى الشتاء
حاول أن تحصى حبات المطر
و تتبع يوما فراشة أو عصفورا
يتغنى بين أغصان الشجر
و ارسم على وجهك ابتسامة
تكسب بها قلوب كل البشر
لكى تستشعر جمال الأشياء فالتعلم
أن كل الجمال الله خالقه و خلق الله كل شئ بقدر
فانظر الجمال بنور البصيرة
فرؤية الجمال لا علاقة لها بالبصر
و لا تغرينك الدنيا و زينتها
و لا تدخلها قلبك فيصبح أصلد من الحجر
يا امرئ قومى لتكن كيسا فطنا
و افهم كى لا تصيبك حيرة و لا كدر
لكى تعش بالدنيا ارتق فوق متاعها
و لا تدر حولها فهى حولك لم و لن تدر
و لتعلم أن كل القيود و الأحزان
أنت صانعها بقلب غير مطمئن بالقدر
سلم أمورك كلها تسعد
و اعمل بكدح حتى يكون المستقر

مالى و الدنيا

و لقد ذكرتك و العيون بواكيا و هتفت باسمك فى الظلمات أناديا
و صرخ القلب صريخا مدويا حتى أتعبنى و تقطعت أوصاليا
و ظلمت نفسى و أذانى الناس و مالى سوى بابك ملجئى و ملاذيا
كل ما على الأرض ما كان لى و ما كنت له و ما كانت تلك دياريا
كل النفوس أصبحت أخافها و لم يعد لى مأمن حتى من نفسيا
كل الكلمات فقدت معانيها و هجرت برغبتى كل أحاديثيا
و صرت غريبا فى الأرض ووحيدا وسط أهلى و أصحابيا
و هم ملتفون حولى يحبوننى و سوف يتركونى وحدى حين موتيا
يبكوننى ساعة و اصبح لهم ذكرى ويوما سوف ينسون وجوديا
و أصير وحدى فى التراب و لن يعد لى فى القبر سوى أعماليا
رباه ما عدت أهاب الموت فقد غلب شوقى خوفيا
ما كان الموت شرا و لكنه بابا لدار خلد باقيا
فمالى والدنيا و مال الدنيا و مالى ما كنت فيهاالا عابرا سبيليا
و ما الدنيا سوى غمسة شقية سعيدة ما كان ذلك هميا
كله يهون و ينقضى ان كنت عنى راضيا
فارزقنى اعمالا صالحة , حملنى رسالتى و بنورك ارسم لى طريقيا
و امسح على قلبى و أذهب خوفه و بالنقاء جمل نفسيا
و هون على ما لا أطيقه فى الدنيا و قوى أنماط دفاعيا
و اغفر لى ذنوبى كلها و لا تحملنى شيئا من أوزاريا
و اذا لقيتك فالقانى بغير حجب و اجعل ذاك لذتى و متاعيا
و هناك أرنى محمدا و أصحابه و اخبرهم كم أحببتهم و لم تراهم عينيا
كل ذالك سطرته و لست أدرى ما أكون بعدها
فان خيرا فعلت فتلك منتك ما كان فضلى و ما كانت أعماليا
و ان شرا فلا تؤاخذنى فما كنت الا بشرا و كان هذا حمقيا
و اليك منى سلام حتى تجمعنى بك فى مقام خير من الذى كانت فيه حياتيا

انا لست من هذا العالم

و جلست ألملم أشلائى
علنى ألقى فيها الجواب

و مضيت أبحث عن كيانى
فلم أجد لى وجود

فأنظر للناس و أتعجب
علام يتنافسون
و لم يتبارزون

أعن مجد يبحثون
ألم يتعلموا من التاريخ
أن من قبلهم ذهبوا
و كذلك هم ذاهبون

و قطعت أوصالى مادية الدنيا
أنا لست من هذا العالم
لا أريد شيئا فى هذا الوجود

اتمنى لو احلق
و لكن كبف و انا من تراب
اتمنى لو أتأمل
وكيف عيناي ملئا بالدموع
اتمنى لو أتكلم
فتموت منى الكلمات فبل ان تقال

كيف لا اسكن الأرض و انا عليها!!
كيف لا أحيا فى الدنيا و انا فيها؟
و كيف لا أحتمل البشر.....
و انا بشر
ايعفرنى التراب وانا تراب

فسالت الله
يا ربى انتشلنى فقد غرقت فى أعماق افكارى
و تهت فى غيابات مشاعرى
فأخرجنى من ظلماتى أبحث عنى فوجدتنى
وجدتنى فى عيون راتنى
فى قلوب احبتنى
و ذكريات الفتنى
و فى كتابات سطرت وجودى
تذكرت احزانى و افراحى
و رايت دموعى و ابتساماتى
و شعرت بضياء يخترقنى ليزيل انفاسا تاوهت بها آهاتى
ما بالى اعتزل التراب و انا يحيينى التراب

تهت و من منا لم يتوه
بعدت ولكنى احببت البعاد
كبف لا احب بعادا قربنى
و موتا احيانى
ساتوه و ارجع و اتوه و اعود
انا لا احيا بالنفس و لا بنبضات القلوب
لكنى احيا بروح علمت
ان اصحابها على الأرض و أحبابها فى السماء
يا روحى طيرى فانت نور
و النور يخترق السماء
انطلقى فانطلاقتك تحيي ترابا
ترابا رضى ان يكون له الوجود
سوف احيا فى هذا العالم
لكنى لست من لحم و دم
أنا من تراب و نور