Monday, 16 July 2007

اعدادى



من حوالى عشر اتناشر يوم سمعت اجمل خبر .. خمسة من اخواتى طلعوا الأوائل على الدفعة و ربنا يعلم و الله انا فرحت قد ايه و قلبى كان
بيرقص من الفرحة و انتوا عارفينى لما بفرح بقى...الف مبروك لأحلى اخوات لأحلى صحاب لأحلى بنات ..أقسم بالله حسيت انكوا بناتى و فرحانة و فخورة بتفوقهم يا رب يا رب يكملكوا على خير و تتعينوا و تبقوا نموذج لمعيدين يغيروا فى سياسة التعليم آمين يا رب
يا رب و متفرقناش و جمعنا فى الجنة و متنسيناش اهدافنا و منبقاش زى كتيير قبلنا تاهوا و مكملوش و فقدوا مبادئهم يا رب لو ضلمت اوى..... قوينا.... و خلينا نخلى بكرة أحلى
و يلا من تانى نرجع خمس سنين لورا................ز

الساعة الثامنة مساء
شارع صفية زغلول محطة الرمل
نزلت أنا و عيال عمى اشترى أدوادت الكلية من مكتبة جارو ..كنت متشوقة مش عارفة ليه المهم كنت فرحانة بالمسطرة التى صراحة
أول مرة أمسك شنطة الشاسيه طبعا مسبتش حاجة مخبطش فيها ..طلعنا الأوضة الكبيرة اللى بيسموها أتيليه ...صراحة شكلها يسد النفس..البنشات لونها غامق و و الخشب تحس كده انه واخد فى نفسه حبتين و لا الكراسى غير مريحة .." قال يعنى قعدنا عليها أصلا"
المهم اترتبنا و قعدنا بأرقام الكشف و ساعتها قعدت جنبى بنت اسمها مروة ....مروة رضا " يا سلام البنت دى شكلها مؤدبة و محترمة , أنا مرتاحلها أوى ان شاء الله نبقى أصحاب" ده كان انطباعى الأول عن مروة أما مروة فكان انطباعها" يا باى البت دى شكلها خنيقة موت ..بعدين مالها عملالى فيها عم الرقيق و صوتها رفيع كده و كمان حتقعد جنبى طوووول السنة ..أف"
و كانت مجموعتنا بيديها بشمهندس أحمد حسين ..شرحولنا التمرين الأول الى كان فرى هاند و كنا بنرسم خطوط مستقيمة و دواير يعنى بمفهومنا تعابين و بطاطس ..المهم فضلنا نرسم و كل مرسم ييجى المعيد يقول عيد فاعيد و ياخد لفة بعدين ييجى المعيد يقول عيد فاعيد و من هنا فهمت الحكمة الفلسفية من تسمية المعيد معيد ..و فضلنا على كدة ييجى المعيد يناقشنى حبتين و برضه فى الآخر يقول ايه؟؟؟؟ عيد
لغاية مجت الساعة 4 و كانت الرسمة المرة دى عجبانى فلما جه المعيد المرة دى مقلبيش عيد بس قال " آه هوا أصلو يعنى بصى هى مش مظبوطة و كنت حخليكى تعيدى بس مفيش وقت علشان حتسلموا دلوقتى .... هه تسليم!!!يعنى ايه تسليم؟؟!!
سارة بترسم فى الأتيليه شافت بنت أدامها شكلها هادية و مؤدبة قالت انا لازم اتعرف على البنت دى و فعلا راحت اتعرفت عليها " انتى مين يا امورة " " أنا اثمى رنا" " و انا سارة "
و من هنا اتعرفت رنا و سارة
مروة رضا كانت طبعا صاحبتها دينا مطر اللى معاها فى المدرسة ..دينا بقى اتعرفت على سارة رحال و سحر اللى هما مييين ؟؟؟؟
نركز شوية اللى هما صحاب رنا فى المدرسة و من هنا اتعرفت رنا و مروة على بعض و بقى مروة و رنا صحاب و دينا و سارة و سحر صحاب
بعد كدة مروة بقت صحبتى و عرفتنى على رنا و كنت دايما أنا و مروة مع بعض بعد كدة و صراحة حبتها اوى و أفتكر هيا كمان..و مرة و احنا قاعدين فى فنون جميلة الشاطبىجت بنت جديدة لسة محولة جديد و قالت اسمها ايمان جمال اللى عرفتنى على ايمان حسن
رنا و مروة رضا هما كانوا حلقة الوصل بين شلة مروة و مروة و ايمان و ايمان و شلة سارة و هند ومها و رنا
ازاى اتعرفنا على هدى؟؟؟ يا ريت حد يقولى
ازاى اتعرفنا على مى؟ يا ريت حد يبلغنى
لحظات متفرقة من الذاكرة المشوشة
اعدادى كانت سنة فى منتهى البواخة..الستاف كان متعاون جدااا و مفيش اى نوع من اى تأليس على اى حد و كانوا بيحبونا موت لدرجة انهم كانوا بيعدونا بالساعتين بعد انتهاء المحاضرات ليه؟؟ ده سؤال برضه ..طبعا بيتأملوا فى بديع خلق الله...
...كانوا بيروحوا اللى ميتكلمش و مروة علشان ساكنة بعيد و رنا علشان بتعيط
أول محاضرة فى التشكيل اللى كان بيديه د/ عاطف و عرفنا بنفسه و قال ان دى اول سنة ليه كدكتور و اننا اول دفعة يدرسلها " من حسن حظه طبعا"...بعد كدة مسك الطابشورة..مفرد تباشير و عمل بيها تكة على الصبورة ..بعدين بصلنا و قال ايه دى؟؟ أنا قلت ده اكيد اختبار نظر..او قدرات عقلية .."ما علينا ..محدش رد فالدكتور قال دى نقطة " ياااه بجد و الله ..لا مش معقول ..طب مش كان حد ينبه ان الدراسة هنا متنفعش بالعين المجردة"..بس الحق يقال كانت ماده جميلة جدا و د/ عاطف كان زى العسل و مبدع اوى و ليه معانا ذكريات ساخرة تجنن بس هوا مكانش بيطيق دفعتنا و لا مجموعتنا أصلى كنت مجموعته مجموعة

f
و كان دايما يدلعنا و يقولنا مجموعة زفت
فى معمل الكمبيوتر قاعدين انا و مروة بعدين جه بشمهندس احمد حسين و قالنا حبعتلوكوا واحد يشرحلوكو و جه واحد من الدفعة البشمهندس كان شرحلو و قعد يشرح حوالى خمس دقائق و تقريبا كان بيكلم ناموسة حادة السمع تقف على بعد تلاتة سانتى و نص منه ..مسمعناش و مفهمناش اى حاجة ..مشى الولد و جه بشمهندس احمد سالنا هه فهمتوا و احنا " طبعا يا بشمهندس و احنا فيه حاجة منفهمهاش ..كلو تمام اطمن حضرتك" و فورا بعدها بدقيقة بعتلنا واحد علشان نشرحلوا ...مشرحناش ..طبعا دى غلطة الناموسة.. راح الولد و اشتكانا للبشمهندس اللى جه و سالنا مشرحتلوش ليه ..و ارتسمت ابتسامة البلاهة على وجوهنا
فاكرة ايام التبييض فى الكلية أيام زى العسل جميلة جدا .. الاهى لا يرجعها و القعاد لبلييل و شنطة الشاسيه اللى كانت تخلع الكتف ..فاكرة نظرية تثبيت البرجل امسك البرجل ديب فى اللوحة ..لا لسة موصلش للخشب ..تسمع صوت التكة فى الشاسيه ..ايوة تمام كدة يا دوب ثبت و نلف اللفة و نخلع البرجل و نلاقى ميدان محطة مصر طالع زى القمر فى
اللوحة ..فاكرين خبى ارسطو تحت الشاسيه و لا لوحة ال24 مربع حد عادها فيكوا؟؟
مواقف حلوة
فى بداية صداقتى مع ايمان حسن هيا مكنتش حبانى و بعدين مرة كلمتها عن الحب فى الله فجت و قالتلى مروة تييجى نبقى اخوات فى الله ابتسمت و حضنا بعض " أهلا باختى فى الله " البداية دى كان ليها اكبر الاثر فى صداقتنا
حبيت مروة رضا اوى من يوم مشوفتها و هيا ليها مكانة مختلفة جوايا و كنا زى الاخوات بجد من اعدادى و لما ابتدى رمضان يهل سمعت شريط استقبال رمضان لعمرو خالد و ان الواحد ياخد قرار انه يقدم هدية للاسلام فقررت اقنع مروة رضا بالحجاب و على طول تانى يوم اللى هوا اول يوم رمضان قابلت مروة عند الاشارة اللى عند الكلية و كانت محجبة يومها فرحت اوى بس يا خسارة طارت الهدية
اعدادى بشكل عام كانت سنة متعبة و كان نفسى احول علوم رياضة بحتة و كنت كل مشوف اسامة قريبى اقولوا ازاى محذرتنيش و سبتنى ادخل الكلية دى الله يسامحك
ندخل على الاجازة عشان الزهق ....انضمينا انا و مروة و رنا لجروب
fine arch.
برعاية د/عاطف و د/ وهبة و بشمهندس اسلام وم/ ابراهيم وم/ هشام و م/ منى و هناك اتعرفنا على هبة نبيل و وفاء و شيماء و شادى اللى كنا عارفينه من اول السنة و اشتغلنا فى ندوات و بلا بلا بلا .. و طلعنا اول رحلة لينا للانتربلد القاهرة أنا و رنا و هدى و كانت تحفة بجد .اول مرة اشوف معيدين كدة صراحة عشريين اوى فهمت بعدين ان كلهم كده فى كليتنا الجميلة فنون جميلة
الى لقاء قريب ان شاء الله و مزيد من الذكريات

و كل اللىفاكر ذكرى يلا يكتبها على طوول

No comments: